Ik heb Marijke en Simon voor het eerst gesproken bij me thuis, ze hadden een afspraak om hun trouwdag te overlopen en na enkele minuten (of seconden?) had ik al door dat dit een super leuke en originele bruiloft zou worden. Marijke (in een prachtig kleedje, handgemaakt zo bleek later) vertelde mij dat heel haar sociale leven op een laag pitje werd gehouden want dat ze nog veel "naaiwerk" had voor haar grote dag. Pas bij ons eerste bezoek aan de locatie (een domein met veel groen en gebouwen ter overnachting) werd me duidelijk wat ze bedoelde, alles had het koppel zelf geregeld: tent, catering, locatie, versieringen en uitnodigingen. Bij de aankleding van het feest hoorde ook zitzakken, vlaggenlijnen,buttons, cadeautjes voor de kleintjes, stoffen ballonzaken... Een heleboel dingen haalde ze uit haar auto die namiddag. Ik begreep meteen wat ze bedoelde met "veel naaiwerk". Alles was bijna klaar die week en alles was geregeld maar 2 weken voor de trouwdag kreeg ik een mailtje van de bruid dat de beheerder van het domein niet meer wilde meewerken en ze niet meer op het domein zouden mogen trouwen en dat ze dus, 2 weken voor hun huwelijk, zonder domein! Wow!

Gelukkig hebben Marijke en Simon snel een andere locatie gevonden en ik ben heel erg zeker dat jullie bij het zien van de locatie zullen wegdromen en jullie je ook al zien lopen op het domein en de serre, jammer genoeg liet de eigenaar het enkel toe omwille van de situatie van het koppel - maar wat een droomlocatie werd het uiteindelijk! Het theater gezelschap "compagnie frieda" kwam een handje helpen met het aansnijden van al het zoets (dat trouwens door de gasten zelf werd meegebracht) en gebruikte hiervoor hun keukentje dat ze ooit voor een voorstelling in elkaar knutselde. Wat origineel hé?

Marijke met oog voor detail, een naaister in hart en nieren, Simon zijn liefde voor natuur, beide kan je zien in de foto's denk ik. Het was een prachtige dag met prachtige mensen...

Geniet van de reeks.

Liefs,
Melissa