Sometimes it feels so messed up in my head.
I had some wonderful days but at the same time I got really annoyed when I was around people. I don't know but for years it feels like there are so little people I really connect with. I mean, I've got plenty of friends but sometimes it feels like there's just no other person like me. (likely that's normal) I sometimes feel aberrated in this world.
I'm not that person who likes to shovel with new and valuable things. I like to be on my own, in my own little world. I got really frustrated when I'm around people who talk to much about themselfs. For that reason I sometimes feel inferior . It almost never feels like I've done something good... I always want to be better and become more beautiful and more happy and better with things that I like to do. It's really not a good thing. I got upset with meself A LOT. I have this habit to infect myselft with negative feelings. I feels so endless.
I've tried to change all my feelings but it doesn't work that way I guess. This feeling is crawling in me.
I'm happy for the people who are joyful for what they have, but I'm not...
I'm happy, I'll go to New York next week. It will be good for me to relax and see something different. I have this feeling I want to see so much in my life it could impossibly happen. I don't know but this world (how evolved it is) is still so normal and ordinary. If I could create a new world it would look a lot different I think. Just think about it, why is it that we live in monotonous houses, why do we go to work and live the lives that are so boring. Why do we have to think endless about every little thing we do? I just got so bored with life sometimes. But with everything said, I have to say, I'm pretty boring myself and I'm sick of thinking like that. I would love to love myself.......
Melissa
ps. new balloon:
pss. a preview for my movie:
3 comments :
Hoi!
Ik ben ook ontzettend blij dat we naar New York gaan. Enerzijds omdat het New York is maar anderzijds eerder om even weg te zijn van alles (de drukte, de mensen, mijn gewone leven). Het gaat me best goed doen, denk ik. Hopelijk komen we tot nieuwe inzichten..
Ik snap wat je bedoelt met het 'gewone leven'. Zit er zelf ook wat mee... Wil graag gaan reizen, maar om die stap te zetten (dat is te angstig).
Ach.. wie weet als we mekaar over enkele jaren terug tegenkomen, hoe anders ons leven dan zal zijn.
Hoi Karen,
Ik denk dat deze reis ons dan allebei wel héél erg deugd gaat doen. Het zal denk ik ook een heel erg mooie afsluiter zijn van al die jaren dat we samen waren op school.
Alhoewel iedereen daar zo anders is heb ik aan bijna iedereen wel iets gehad. Heel erg verschillende mensen maar altijd wel iets herkenbaar en ik ga de 'mooie' momenten van school (jullie dus) ook wel missen. Al die stress en zeik zal ik met een gerust hart achter me laten, zeker dit laatste jaar is me toch wel veel geweest al :)
maar al die kleine momenten, uitstapjes, middagen zal ik wel met heimwee achter me laten :)
we gaan er daar iets leuk van maken ^^ een reis om nooit te vergeten, daar ben ik al héél erg zeker van!
lieve meid,
tot donderdag
*dikke dikke knuf*
Anastacia zei het al he: I'm sick and tired of always being sick and tired...
Iedereen heeft zo wel eens een dip en zéker wanneer er veel werk voor de boeg staat. Wanneer er weinig tijd is voor echt dingen die we willen doen, of wanneer we moeilijke gebeurtenissen moeten verwerken.
Maar voor je 't weet, ruik je de lente en dan kan je weer genieten. Ik beloof het je!
Je kan altijd op me rekenen...
Post a Comment